(၀)
႐ြပ္႐ြပ္ခြ်ံခြ်ံ မတိုက္ခိုက္လိုက္ရဘဲ အလံရိုက္ခ်ိဳးခံလုိက္ရတဲ႕ စစ္ပြဲမွာ
ငါ .. သူရဲေကာင္းမျဖစ္ခ်င္ေတာ႕ဘူး ... ။
(၁)
ပဲ႕တင္သံျပန္မလာေတာ႔တဲ႕ အရပ္တစ္ခုကို ေငးေမာရင္း .. ကြ်န္ေတာ္ .. တိတ္တဆိတ္ က်န္ေနခဲ႕ပါ႕မယ္။
မ်က္ရည္ေတြ ႏွင္းလိုေ၀တဲ႕ ရာသီမွာ .. မပြင္႕ပဲေၾကြသြားရတဲ႕ ပန္းရာဇ၀င္တစ္ခုကို ဘယ္ဘာသာစကားနဲ႕ ေရးျခစ္ထားရမလဲ ။
ဘယ္လို အလၤကာနဲ႕ပဲ ေခၚေခၚ ျပန္မလာေတာ႔မွာ ေသခ်ာတ႕ဲ သီခ်င္းကေလးတစ္ပုဒ္ပါ ။
သတိရတိုင္း အလြမ္းေတြက မွိဳင္းမွိဳင္းညိဳ႕လာတယ္ ။
အံတင္းတင္းၾကိတ္ထားျပီး ဘာရယ္မဟုတ္ပါပဲ အေ၀းကို ေမွ်ာ္ေငးတတ္လာခ်ိန္ေတြ မ်ားလာတဲ႕ အခါ
ကြ်န္ေတာ္ .. မေပ်ာ္ေတာ႔မွန္း "သူ႕" ကို မသိ ေစ ခ်င္ ဘူး ။
ခ်ိန္ရြယ္ထားမွန္းသိေပမယ္႕ .. ဒီေနရာမွာ မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္စာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ .. ကြ်န္ေတာ္ ရပ္တန္႕ေနပါရေစလား ။
ေမွ်ာ္မိတိုင္း ေ၀းရာကို ပိုျပီးေတာ႕ စီးဆင္းသြားတတ္တဲ႕ လြဲေခ်ာ္မွဳေတြထဲမွာ လက္ခ်ည္းသတ္သတ္ လွည္႕ျပန္ခဲ႕ရတဲ႕ ရာသီေတြ .. သိပ္ကို မ်ားလြန္းေနခဲ႕ပါျပီ .. ။
ဘယ္အရပ္ကိုပဲ မ်က္ႏွာလွည္႕လည္႕ ဆူးေတြနဲ႕ မလြတ္တဲ႕ ဘ၀မွာ "သူ႕" ကို ခ်စ္မိတဲ႕ အျဖစ္ကလဲ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းလို ကြ်န္ေတာ္႕ရင္ကို နာက်င္ေစခဲ႕တယ္။
ကံဆိုးလြန္းသူရဲ႕ အိပ္မက္ပ်က္ပါ .. ။
မွိဳင္းညိဳ႕နာက်င္ အလြမ္းေတြ နဲ႕ ၾကယ္ေတြ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးေၾကြေနတဲ႕ နကၡတ္ေရာက္မွ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အဲ႕ဒီေကာင္းကင္ကို
ေမာ႕ၾကည္႕မိလ်က္သား ျဖစ္ေနခဲ႕ရတဲ႕သူပါ ။
(၂)
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ျပီးဆံုးသြားခဲ႕ရတဲ႕ ခပ္ညံ႕ညံ႕ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ပါ ။
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ငံု႕ၾကည္႕ျပီး ဘယ္နားခ်ထားရမွန္းမသိေအာင္ ရပ္တည္မွဳေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႕လမ္းမွာ
''သူ႕'' နာမည္ေလးကို ကြ်န္ေတာ္ အလြတ္ရေနေသးတာ ဘယ္သူ႕အတြက္ နာက်ည္းစရာျဖစ္ေနခဲ႕သလဲ။
သီခ်င္းေတြပဲဆိုဆို၊ ေတေလတစ္ေယာက္လိုပဲ လြင္႕လြင္႕ .. ငါ႕နာမည္မွာ မ်က္ရည္ရနံ႕ေတြရတဲ႕ အခါ ဘယ္သူေတြက နားလည္ေပးၾကမွာလဲ ။
ေက်ာက္ရုပ္လို ျငိမ္သက္ရပ္တန္႕ေနတဲ႕သူကိုမွ ေလပူနဲ႕ တဟူးဟူး ၀ိုင္းမွဳတ္ၾကတဲ႕ ျမိဳ႕ေတာ္မွာ ေခါင္းငံု႕ေပးေနရတာ
ၾကာေတာ႕လဲ ... ေညာင္းတယ္ ။
ဘာကိုမွ ရယ္သြမ္းမေသြးရက္ပါဘူးေလ ။
ေငးေမာရပ္ၾကည္႕ေနရံုေလးနဲ႕တင္ လြင္႕စင္ရွံဳးနိမ္႕သြားရတဲ႕ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို
ေခါင္းတစ္ခါခါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ နားမလည္နိဳင္ခဲ႕ဘူး။
သူမ်ားေတြ ဓားလြတ္ကိုယ္စီနဲ႕ ေအာင္ပြဲခံေနခ်ိန္မွာ ငါ႕က်မွ ျမားမရွိေတာ႕တဲ႕ေလးကို ဘာျဖစ္လို႕ လာေပးရတာလဲ ။
ဒဏ္ရာရဖူးတဲ႕ စစ္သူရဲက သူ႕ကိုထိုးစို္က္တဲ႕ဓားကို ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႕နိဳင္သလိုမ်ိဳး
ေထြရာေလးပါး စကားေတြ ေျပာေနရင္းနဲ႕ "သူ႕" ကို လြမ္းတဲ႕ စိတ္က တဆစ္ဆစ္နဲ႕ နာတယ္ ။
သြားၾကပါေတာ႕ .. ။ သြားၾကပါေတာ႕ .. ။
တစ္ဘ၀လံုးမွာ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခြင္႕ရခဲ႕တာ .. အဲ႕ဒီ စကားလံုးေတြပဲ ျဖစ္မွာပါ . . ။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ... ။
ႏွင္းခါးေတြ စိုစြတ္ေနတဲ႕ ဒိုင္ယာရီ စာမ်က္ႏွာေတြ ေပၚမွာ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ လဲျပိဳေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ႕ရတယ္။
ရင္ထဲမွာ မီးထေတာက္မတတ္ပူေလာင္ေနတဲ႕လူငယ္ ဘယ္ရာဇ၀င္ကိုထမ္းျပီး လွည္႕ျပန္ခဲ႕ရမလဲ ။
(၃)
မီးတစ္ေထာင္ထြန္းညွိထားတဲ႕ နကၡတ္မွာ ငါပ်ိဳးခဲ႕တဲ႕ပန္း ဘယ္ေတာ႔မွ မပြင္႕နိဳင္ေတာ႔ဘူးလား ။
ငါ႕နာမည္ကို လႊတ္ခ်ခဲ႕တဲ႕ သူစိမ္းတရံဆံေတြရဲ႕ပြဲေတာ္မွာ .. ဘယ္ေရေငြ႕နဲ႕ပဲ မွဳတ္မွဳတ္ ငါ႕အတြက္ မိုးမရြာေတာ႔ဘူးဆိုတာ
တကယ္႕ကိုေသခ်ာသြားခဲ႕ပါျပီ .. ။
ဟိုးအေ၀းက ေအာင္ပြဲခံ တံပိုးခရာေတြ မွဳတ္သံၾကားထဲကေန ကြ်န္ေတာ္လွည္႕ထြက္လာခဲ႕ေတာ႕ ..
ေကာင္းကင္မွာ ျမဴလိုလို .. မီးခိုးလိုလိုနဲ႕ .. ေမွာင္လိုက္တာ ... ။
(၄)
ခ်စ္သူ႕ေတေလျမိဳ႕ေတာ္ေရ
ငါေလ .. ငါ ..
ဘာမွ ယူမသြားရက္ခဲ႕ပါဘူး .. .. ။ ။
႐ြပ္႐ြပ္ခြ်ံခြ်ံ မတိုက္ခိုက္လိုက္ရဘဲ အလံရိုက္ခ်ိဳးခံလုိက္ရတဲ႕ စစ္ပြဲမွာ
ငါ .. သူရဲေကာင္းမျဖစ္ခ်င္ေတာ႕ဘူး ... ။
(၁)
ပဲ႕တင္သံျပန္မလာေတာ႔တဲ႕ အရပ္တစ္ခုကို ေငးေမာရင္း .. ကြ်န္ေတာ္ .. တိတ္တဆိတ္ က်န္ေနခဲ႕ပါ႕မယ္။
မ်က္ရည္ေတြ ႏွင္းလိုေ၀တဲ႕ ရာသီမွာ .. မပြင္႕ပဲေၾကြသြားရတဲ႕ ပန္းရာဇ၀င္တစ္ခုကို ဘယ္ဘာသာစကားနဲ႕ ေရးျခစ္ထားရမလဲ ။
ဘယ္လို အလၤကာနဲ႕ပဲ ေခၚေခၚ ျပန္မလာေတာ႔မွာ ေသခ်ာတ႕ဲ သီခ်င္းကေလးတစ္ပုဒ္ပါ ။
သတိရတိုင္း အလြမ္းေတြက မွိဳင္းမွိဳင္းညိဳ႕လာတယ္ ။
အံတင္းတင္းၾကိတ္ထားျပီး ဘာရယ္မဟုတ္ပါပဲ အေ၀းကို ေမွ်ာ္ေငးတတ္လာခ်ိန္ေတြ မ်ားလာတဲ႕ အခါ
ကြ်န္ေတာ္ .. မေပ်ာ္ေတာ႔မွန္း "သူ႕" ကို မသိ ေစ ခ်င္ ဘူး ။
ခ်ိန္ရြယ္ထားမွန္းသိေပမယ္႕ .. ဒီေနရာမွာ မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္စာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ .. ကြ်န္ေတာ္ ရပ္တန္႕ေနပါရေစလား ။
ေမွ်ာ္မိတိုင္း ေ၀းရာကို ပိုျပီးေတာ႕ စီးဆင္းသြားတတ္တဲ႕ လြဲေခ်ာ္မွဳေတြထဲမွာ လက္ခ်ည္းသတ္သတ္ လွည္႕ျပန္ခဲ႕ရတဲ႕ ရာသီေတြ .. သိပ္ကို မ်ားလြန္းေနခဲ႕ပါျပီ .. ။
ဘယ္အရပ္ကိုပဲ မ်က္ႏွာလွည္႕လည္႕ ဆူးေတြနဲ႕ မလြတ္တဲ႕ ဘ၀မွာ "သူ႕" ကို ခ်စ္မိတဲ႕ အျဖစ္ကလဲ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းလို ကြ်န္ေတာ္႕ရင္ကို နာက်င္ေစခဲ႕တယ္။
ကံဆိုးလြန္းသူရဲ႕ အိပ္မက္ပ်က္ပါ .. ။
မွိဳင္းညိဳ႕နာက်င္ အလြမ္းေတြ နဲ႕ ၾကယ္ေတြ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးေၾကြေနတဲ႕ နကၡတ္ေရာက္မွ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အဲ႕ဒီေကာင္းကင္ကို
ေမာ႕ၾကည္႕မိလ်က္သား ျဖစ္ေနခဲ႕ရတဲ႕သူပါ ။
(၂)
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ျပီးဆံုးသြားခဲ႕ရတဲ႕ ခပ္ညံ႕ညံ႕ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ပါ ။
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ငံု႕ၾကည္႕ျပီး ဘယ္နားခ်ထားရမွန္းမသိေအာင္ ရပ္တည္မွဳေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႕လမ္းမွာ
''သူ႕'' နာမည္ေလးကို ကြ်န္ေတာ္ အလြတ္ရေနေသးတာ ဘယ္သူ႕အတြက္ နာက်ည္းစရာျဖစ္ေနခဲ႕သလဲ။
သီခ်င္းေတြပဲဆိုဆို၊ ေတေလတစ္ေယာက္လိုပဲ လြင္႕လြင္႕ .. ငါ႕နာမည္မွာ မ်က္ရည္ရနံ႕ေတြရတဲ႕ အခါ ဘယ္သူေတြက နားလည္ေပးၾကမွာလဲ ။
ေက်ာက္ရုပ္လို ျငိမ္သက္ရပ္တန္႕ေနတဲ႕သူကိုမွ ေလပူနဲ႕ တဟူးဟူး ၀ိုင္းမွဳတ္ၾကတဲ႕ ျမိဳ႕ေတာ္မွာ ေခါင္းငံု႕ေပးေနရတာ
ၾကာေတာ႕လဲ ... ေညာင္းတယ္ ။
ဘာကိုမွ ရယ္သြမ္းမေသြးရက္ပါဘူးေလ ။
ေငးေမာရပ္ၾကည္႕ေနရံုေလးနဲ႕တင္ လြင္႕စင္ရွံဳးနိမ္႕သြားရတဲ႕ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို
ေခါင္းတစ္ခါခါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ နားမလည္နိဳင္ခဲ႕ဘူး။
သူမ်ားေတြ ဓားလြတ္ကိုယ္စီနဲ႕ ေအာင္ပြဲခံေနခ်ိန္မွာ ငါ႕က်မွ ျမားမရွိေတာ႕တဲ႕ေလးကို ဘာျဖစ္လို႕ လာေပးရတာလဲ ။
ဒဏ္ရာရဖူးတဲ႕ စစ္သူရဲက သူ႕ကိုထိုးစို္က္တဲ႕ဓားကို ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႕နိဳင္သလိုမ်ိဳး
ေထြရာေလးပါး စကားေတြ ေျပာေနရင္းနဲ႕ "သူ႕" ကို လြမ္းတဲ႕ စိတ္က တဆစ္ဆစ္နဲ႕ နာတယ္ ။
သြားၾကပါေတာ႕ .. ။ သြားၾကပါေတာ႕ .. ။
တစ္ဘ၀လံုးမွာ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခြင္႕ရခဲ႕တာ .. အဲ႕ဒီ စကားလံုးေတြပဲ ျဖစ္မွာပါ . . ။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ... ။
ႏွင္းခါးေတြ စိုစြတ္ေနတဲ႕ ဒိုင္ယာရီ စာမ်က္ႏွာေတြ ေပၚမွာ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ လဲျပိဳေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ႕ရတယ္။
ရင္ထဲမွာ မီးထေတာက္မတတ္ပူေလာင္ေနတဲ႕လူငယ္ ဘယ္ရာဇ၀င္ကိုထမ္းျပီး လွည္႕ျပန္ခဲ႕ရမလဲ ။
(၃)
မီးတစ္ေထာင္ထြန္းညွိထားတဲ႕ နကၡတ္မွာ ငါပ်ိဳးခဲ႕တဲ႕ပန္း ဘယ္ေတာ႔မွ မပြင္႕နိဳင္ေတာ႔ဘူးလား ။
ငါ႕နာမည္ကို လႊတ္ခ်ခဲ႕တဲ႕ သူစိမ္းတရံဆံေတြရဲ႕ပြဲေတာ္မွာ .. ဘယ္ေရေငြ႕နဲ႕ပဲ မွဳတ္မွဳတ္ ငါ႕အတြက္ မိုးမရြာေတာ႔ဘူးဆိုတာ
တကယ္႕ကိုေသခ်ာသြားခဲ႕ပါျပီ .. ။
ဟိုးအေ၀းက ေအာင္ပြဲခံ တံပိုးခရာေတြ မွဳတ္သံၾကားထဲကေန ကြ်န္ေတာ္လွည္႕ထြက္လာခဲ႕ေတာ႕ ..
ေကာင္းကင္မွာ ျမဴလိုလို .. မီးခိုးလိုလိုနဲ႕ .. ေမွာင္လိုက္တာ ... ။
(၄)
ခ်စ္သူ႕ေတေလျမိဳ႕ေတာ္ေရ
ငါေလ .. ငါ ..
ဘာမွ ယူမသြားရက္ခဲ႕ပါဘူး .. .. ။ ။
RSS Feed