မိသားစု
........................
မိသားစုဆိုတာ
တစ္ေယာက္ေရွ႔ေရာက္ဖို႔
တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုတ္ရတယ္
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းတိုးထြက္ဖုိ႔
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း အခုတ္ခံရတယ္
မိသားစု သီခ်င္းဟာ အတက္အဆင္းရွိတယ္
သံစံုၿမည္တယ္။
မိသားစုဆိုတာ
လူေၿခာက္ေယာက္ရွိ လူေၿခာက္ေယာက္
လက္၁၀ေခ်ာင္းရွိ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း
ေခတ္က ေတာင္းဆိုတဲ႔အတိုင္း လႈပ္ရွားရတယ္
အိမ္ရွိလူအကုန္။
လဲက်သြားတဲ႔ ငါ႔အေဖေနရာကို
ငါ႔ညီေလး၀င္ခဲ႔တယ္
ယိုင္နဲ႔သြားတဲ႔ ငါ႔အေမရဲ႔ ေနရာကို
ငါ႔ညီမေလး ၀င္ခဲ႔တယ္
မိသားစုကို ငါမၿမင္ခဲ႔ဘူး။
ငါ႔အေတြးအေခၚက သားသမီးဆိုတာ
သီးၿခားရွင္သန္ရတဲ႔ ဘ၀တစ္ခု
ငါက လမ္းေပၚမွာၾကီးၿပင္းခဲ႔လို႔
လမ္းနဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။
ငါ႔မိသားစုမွာ ငါဟာ.. မလင္းတဲ႔မီး
ငါ႔မိသားစုမွာ .. ငါဟာ မလံုၿခံဳတဲ႔ .. ထရံ
ငါ႔ၾကိဳးကို တီးခတ္လိုက္တိုင္း အသံေၾကာင္ထြက္တယ္
ငါ႔မိသားစုမွာ
မိုးယိုေပါက္ေလး တစ္ေပါက္ရွိေနတယ္ ဆိုရင္လည္း
ငါပဲၿဖစ္မွာ
ငါ႔မိသားစုမွာ
ၾကမ္းခင္းတစ္ေပါက္ က်ိဳးပဲ႔ေနတယ္ဆိုလည္း
ငါပဲၿဖစ္မွာ
မေအာင္ၿမင္တဲ႔ ေဘာလံုးအသင္းဟာ ငါ႔မိသားစုပဲ
မ၀င္တဲ႔ဂိုးေတြကို ငါသြင္းခဲ႔တာ။
စိုင္း၀င္းၿမင္႔
နားနားၿပီးေၿပာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ
===========================================
........................
မိသားစုဆိုတာ
တစ္ေယာက္ေရွ႔ေရာက္ဖို႔
တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုတ္ရတယ္
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းတိုးထြက္ဖုိ႔
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း အခုတ္ခံရတယ္
မိသားစု သီခ်င္းဟာ အတက္အဆင္းရွိတယ္
သံစံုၿမည္တယ္။
မိသားစုဆိုတာ
လူေၿခာက္ေယာက္ရွိ လူေၿခာက္ေယာက္
လက္၁၀ေခ်ာင္းရွိ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း
ေခတ္က ေတာင္းဆိုတဲ႔အတိုင္း လႈပ္ရွားရတယ္
အိမ္ရွိလူအကုန္။
လဲက်သြားတဲ႔ ငါ႔အေဖေနရာကို
ငါ႔ညီေလး၀င္ခဲ႔တယ္
ယိုင္နဲ႔သြားတဲ႔ ငါ႔အေမရဲ႔ ေနရာကို
ငါ႔ညီမေလး ၀င္ခဲ႔တယ္
မိသားစုကို ငါမၿမင္ခဲ႔ဘူး။
ငါ႔အေတြးအေခၚက သားသမီးဆိုတာ
သီးၿခားရွင္သန္ရတဲ႔ ဘ၀တစ္ခု
ငါက လမ္းေပၚမွာၾကီးၿပင္းခဲ႔လို႔
လမ္းနဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။
ငါ႔မိသားစုမွာ ငါဟာ.. မလင္းတဲ႔မီး
ငါ႔မိသားစုမွာ .. ငါဟာ မလံုၿခံဳတဲ႔ .. ထရံ
ငါ႔ၾကိဳးကို တီးခတ္လိုက္တိုင္း အသံေၾကာင္ထြက္တယ္
ငါ႔မိသားစုမွာ
မိုးယိုေပါက္ေလး တစ္ေပါက္ရွိေနတယ္ ဆိုရင္လည္း
ငါပဲၿဖစ္မွာ
ငါ႔မိသားစုမွာ
ၾကမ္းခင္းတစ္ေပါက္ က်ိဳးပဲ႔ေနတယ္ဆိုလည္း
ငါပဲၿဖစ္မွာ
မေအာင္ၿမင္တဲ႔ ေဘာလံုးအသင္းဟာ ငါ႔မိသားစုပဲ
မ၀င္တဲ႔ဂိုးေတြကို ငါသြင္းခဲ႔တာ။
စိုင္း၀င္းၿမင္႔
နားနားၿပီးေၿပာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ
===========================================
အေပါ႕ပါးဆံုးအရာထဲမွာ ဘာမွမပါ ...
ဂစ္တာလို၊ ကြန္ျပဴတာလို
ၾကာရင္ လက္ကြက္ေမ႕တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး
ငါမေသဘူး ေရကူးတတ္ခဲ႕သလို
ဘယ္အခ်ိန္နင္းနင္း
ဟန္ခ်က္ညီညီ
ေရွ႕ဆက္ ေရွ႕ဆက္ ေရွ႕ဆက္
လမ္းအသြယ္သြယ္ဆိုေပမယ္႕
တကယ္႕ဘ၀ဟာ
တိုး၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႕ပဲ
အေမွာင္ တစတစ
က်ေနဆဲမွာ
စက္ဘီးဟာ ေရွ႕ဆက္ဆဲ
မိုးေရထဲမွာ
ဖုန္တလိမ္႕လိမ္႕ထဲမွာ တလွိမ္႕လွိမ္႕
မ်က္ရည္စိုေနတဲ႕
ျမက္လမ္းသြယ္ေလးထဲမွာ
ျမဴနွင္းေတြ ထြင္းေဖာက္လို႕
ဘီးေရွ႕အနည္းငယ္ေလာက္ကိုသာ
စိုက္ၾကည္႕ပါေလ
ခ်ိဳင္႕ခြက္ေတြထဲ ေရ၀င္ေနေတာ႕
အတိမ္အနက္ကို မသိဘူး
ေရွးဆရာေတြရဲ႕ ဘီးရာေတြကိုေတာ႕ ေတြ႕တယ္
ဘီးရာအတိုင္း သြားရတာ
အႏၱရာယ္ေတာ႕ နည္းတာေပါ႕
အတိမ္းအေစာင္း မရွိသေလာက္ပါပဲ
ဒါေပမဲ႕ ပ်င္းစရာ
မေလွ်ာက္ဖူးတဲ႕ေနရာ
မက်ေရာက္ဖူးတဲ႕ အမွတ္အသားကိုမွ
စမ္းသပ္ခ်င္တယ္ မဟုတ္လား
အနည္းငယ္ တိမ္းေစာင္းၾကည္႕တယ္
အရာမရွိေသးတဲ႕ေျမေပၚ နင္းၾကည္႕တယ္
ေရွ႕ေရာက္သြားေတာ႕လည္း ေပ်ာ္စရာ
အခုပဲ ေမွာက္ေတာ႕မလိုလိုျဖစ္ျပီး
တစ္ဘီးစာ နွစ္ဘီးစာ
လြန္ေျမာက္သြားေတာ႕လည္း
ပို၍ေပ်ာ္စရာ
လက္အထိန္းတိုင္းဟာ
ရင္ခုန္စရာ
ေလကို ထိုးခြဲသြားရတာ
အရွိန္အဟုန္မွာ
ရင္ခုန္စရာ
ေရွ႕ကလာေနတဲ႕
စက္ဘီးေတြ စက္တပ္ယာဥ္ေတြ
လူေတြကိုလည္း
အၾကည္႕ တေမာ႕စာေလာက္သာ
လက္၀ဲ လက္ယာ
လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္းေတြကိုလည္း
မေငးအား
ရွဳခင္းဟာ လွေနလည္း
ဆင္းၾကည္႕ဖို႕ မလိုအပ္ဘူး ဆိုတာေလာက္ေတာ႕
လိမၼာတာေပါ႕
သူ႕ဘ၀ ကိုယ္႕ဘ၀
ေရွ႕ဆက္သြားတုန္း
ေန၀င္တိမ္ေတြ လြင္႕ေနတုန္း
လမ္းကိုေတာ႕ ရွင္းထားတာပဲ
သူတို႕ကို ဘဲလ္ ေပးထားတယ္
သူမေရွာင္တာကေတာ႕
ကိုယ္မလြတ္တာေပါ႕
အတက္အဆင္း
အေကြ႕အေကာက္မွာ
ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း
ေတြ႕သမွ်လမ္းကို
စမ္းေနတာေတာ႕ မဟုတ္ဘူး
ကိုယ္ယူထားတဲ႕ လမ္းနဲ႕ပဲ
ကိုယ္ရွိခဲ႕တယ္
ကိုယ္ရွိခဲ႕တယ္ ရွိေနတယ္ ဆိုရံုေလာက္ပဲ
ကိုယ္ထင္ျပလို႕
တစ္စံုတစ္ခုကို
သယ္ေဆာင္လာတာေတာ႕ မဟုတ္ဘူး
ေရွ႕ကိုတက္မွသာ
က်ဳပ္ လဲမက်ဘူး
တစ္ခါက ဖတ္ခဲ႕ဖူးတဲ႕
ကဗ်ာတိုေလးက အခုမွ အေတြးရွည္ရွည္
ကိုယ္႕ရဲ႕ ေကြ႕ေကာက္မွဳဟာ
ေနာက္ဆံုးေတာ႕ မင္းဆီေရာက္မွာပဲ
နယ္နိမိတ္ေတြကို ျဖတ္ခဲ႕တယ္
ကိုယ္ဟာ စိုက္ခင္း
ကိုယ္ဟာ ၾကဲခင္း မဟုတ္ဘူး
ကိုယ္က်န္ခဲ႕တာက
ကိုယ္ရွင္သန္ခဲ႕တယ္ဆိုတာ တစ္ခုပဲ
ေရွ႕လမ္းဟာ
ေရွ႕တစ္လမ္းဟာ
ကိုယ္ေသဖို႕ပဲ
ကိုယ္ေတြးေနတာ
ဘီးရဲ႕ အစကေန
လမ္းရဲ႕ အစဆီသို႕
တစ္ေယာက္သြားလမ္း
စြန္႕စားခန္းမ်ားစြာ
ကမၻာ ။ ။
=================================
ၾကြက္
သြားေတြ ယားေနတာပဲ
တစ္ခုခုကို ကိုက္ျဖတ္ဖို႕
စာအုပ္ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေက်ာက္တံုးျဖစ္ျဖစ္
နည္းနည္း နည္းနည္းနဲ႕ ကိုက္ျဖတ္ဖို႕
တစ္အိမ္လံုး လွည္႕ပတ္ေျပးေနတယ္
ေနရာအနွံ႕ ၾကြက္ေလ်ာက္တန္း
စာအုပ္ေတြ၊ ဘုရားပန္းအိုးေတြနဲ႕ အကာအကြယ္ယူ
သူမဟုတ္သလို အေမွာင္နဲ႕ အကာအကြယ္ယူ
ေစာင္႕ၾကည္႕လုိက္ရင္ ျငိမ္လို႕
အရာ၀တၳဳေတြနဲ႕ အေရာင္တူဟန္ေဆာင္လို႕
ကိုယ္ထင္ျပလာတယ္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ပမာမခန္႕
လွစ္ခနဲေျပးဆင္းလာလုိက္ ၊ အထိတ္တလန္႕နဲ႕ ေျပးတက္သြားလိုက္
သေဘာထားက ျပတ္သားတယ္
အရသာမေတြ႕လည္း အယားေျပ
တစ္ခုခုကို ကိုက္ျဖတ္ပစ္လိုက္ဖို႕ပဲ
လက္နွီးစုတ္ ၊ တံျမက္စည္း ၊ အိမ္သံုးပစၥည္း
ပလတ္စတစ္မုန္႕ဘူးထဲ အဖံုးေဖာက္၀င္သြားတယ္
စာရြက္မွာ ဘာေရးထားသလဲ မသိဘူး
ဆြမ္းေတာ္ပန္းကန္ထဲက အသားတစ္ဖတ္ ကိုက္ေျပးသြားတယ္
အျမဲတမ္းဆာေလာင္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနေတာ႕တာပဲ
အေဖ႕ရဲ႕ ေသစာရင္းလည္း တစ္စစီ
ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ ေမြးစာရင္းလည္း ဘယ္လိုမွ ဆက္စပ္မရ
လင္ခန္းမယားခန္းထဲအထိ တကြ်ိကြ်ိေအာ္
ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခု၀ယ္ရင္ေကာင္းမလား
ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကေန စဥ္းစားတယ္
အဆိပ္ခတ္လိုက္ရင္ ဘယ္မွာ ေသမွန္းမသိ
အပုပ္နံ႕က ပ်ံ႕နွံ႕ဦးမယ္
ကိုယ္ကလည္း ဘယ္အရာကိုမွ မပ်က္စီးေစခ်င္ဘူးဆိုေတာ႕
သြားေတြ ယားေနတာပဲ ။ ။
=================================
ကမၻာသူကမၻာသားအေပါင္းတို႕ခင္ဗ်ား
အစာမေကြ်းရဘူး
ေရမတိုက္ရဘူးအျပင္
ဓာတ္ခဲမထည္႕ရဘူး ဆိုတာကလည္း
စိတ္၀င္စားစရာ ကစားစရာတစ္ခုပါပဲ
ၾကည္႕ေလ၊ ေရႊငါးကေလးမ်ားရဲ႕ ေရေအာက္ကမၻာ
သင္႕ေရွ႕ေမွာက္ အေရာက္ယူလာခဲ႕ပါတယ္
( ပလက္ေဖာင္းေပၚ ေရဇလံုေလးခ် ကူးခတ္လို႕ )
တစ္ေပပတ္လည္ အထပ္သားေပၚ
တြားသြားတြားသြားရင္းနဲ႕ အေ၀းေရာက္ကမၻာ
ကေလးမ်ားအတြက္ အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ေပါ႕
လူအုပ္ထဲ ေနာက္ကြ်မ္းပစ္၀င္သြားတာ
ဗံုကို အဆက္မျပတ္တီးေနတာ
ေနေရာက္ေအာက္က ရႊင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ကမၻာ
အ၀ိုင္းထဲ ရထားေျပးေနတယ္
မိတ္ေဆြမ်ားကို လက္ယက္ေခၚေနပါတယ္
ေလ႕လာပါ၊ စမ္းသံုးၾကည္႕ပါ ၊ အသံုးတည္႕မွ၀ယ္ပါ
ျမိဳ႕ေတာ္သူျမိဳ႕ေတာ္သားမ်ား
ခရီးသြားရင္း နားဆင္လို႕ရပါျပီ ။ ။
(၂၀၀၅)
=================================
ဘ၀ကုန္ ကုန္ထမ္းသမား
အခုလိ္ု တက္ေနတဲ႕အတိုင္း
ဆက္ဆက္ခုန္တက္သြားဖုိ႕ပဲေလ
သံပုရာသီးကစတင္မယ္ဆုိရင္
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကလည္း ေနရင္းထိုင္ရင္း ေရႊတြင္းပဲ
အားလံုး စားကုန္ေသာက္ကုန္
ကုန္တင္ကုန္ခ် အကုန္တင္ အကုန္ခ်
ဘ၀ကုန္ ကုန္ထမ္းသမား ပခံုးသားမ်ား
ေရတစ္တန္ ကုန္းတစ္တန္ အေ၀းၾကီးက အေရာက္ေရာက္ခဲ႕တာ
ဘဲဥလည္း ဘဲဥအေလ်ာက္
မီးေသြးလည္း မီးေသြးအေလ်ာက္
အရသာကိုေတာ႕ ေလ်ာ႕မထားဘူး (ဘယ္ဘ၀ေရာက္ေရာက္)
သံပုရာသီးဟာ အလံုးလည္းမေလ်ာ႕ အရပ္လည္းမေလ်ာ႕
ႏွစ္တစ္ရာတိုင္ခဲ႕ျပီ တိုင္းေက်ာ္ျပည္ေက်ာ္ သံပုရာသီး
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ေရခဲေသတၱာထဲ အိမ္ရွင္မေစ်းျခင္းထဲ
သံခင္းတမန္ခင္း ဧည္႕ခန္းထဲ
အျပြတ္လိုက္ အခိုင္လိုက္သီးေနတာ အရည္တရႊမ္းရႊမ္း
ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႕ စိမ္းလန္းလို႕
တြံေတးမာလကာ ေအာင္ပန္းလိေမၼာ္ ေမာ္လျမိဳင္ကြ်ဲေကာ
ပန္းတေနာ္ ကြမ္းလဲပါတယ္
အားလံုးဟာ ေဒသထြက္ အသားတံဆိပ္
ျမိဳ႕နဲ႕ရြာနဲ႕ ဘ၀ကို တြဲေအာ္ရတာ
ဒိုက္ဦးက ဖရဲသီးတစ္လံုးဟာ ရန္ကုန္မွာ တစ္စိပ္
ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ တစ္စိတ္တည္း တစ္၀မ္းတည္း အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာ
ကိုယ္႕အတြက္ခ်ည္းပဲ မစားနဲ႕ သခင္႕အတြက္လည္းစားဆိုတဲ႕
၀က္ေမြးသမားေတြလည္းပါတယ္
ၾကက္သြန္နီဥဟာ အရြယ္အစားနဲ႕ ေစ်းကစားရတာ
ေနရာအႏွံ႕ ေခါင္း၀င္ကိုယ္ဆံ႕
နည္းနည္း နည္းနည္း မသိမသာ သိသိသာသာ
အရင္းက ဘယ္ဟာ အျမတ္က ဘယ္ဟာ
အရြယ္ကိုလိုက္၍ ဘ၀ကိုခ်ိန္ဆပါ။ ။
(၂၀၀၅)
=================================
ဆိုက္ေရာက္မွဳတိုင္းဟာ
မေတြ႕တာၾကာျပီဆိုေတာ႕
မၾကာတာေတြ႕ေနရတာေပါ႕
ေတြ႕ေတြ႕ေနရတဲ႕ သူ႕အေတြ႕မွာ ကိုယ္လည္းမေရွာင္နိဳင္
အခုေတာ႕ သူ႕အရိပ္ေတြ ဘ၀မျခားပဲ ကိုယ္ျပန္စိုက္ေနရျပီ
ထူးမျခားနားဘ၀ အခုပဲ လူလဲသြားတာ
လဲသူ သူပဲ ကိစၥရွိခဲ႕ရင္ေပါ႕ေလ
တဟူးဟူးေလထဲ ကိုယ္လည္း ေလေနျပီ လဲေနျပီ
၀ိုင္းကူျပီး စဥ္းစားလို႕ရလား အရူးမီး၀ိုင္း အရုိင္းမီးကူး
အခုပဲ ခ်ိဳးေကြ႕၀င္ေရာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ႕ မလို
ကမၻာမွာ ကဗ်ာက အရာမထင္
ဇာတ္လမ္းက ျဖတ္လမ္းမရွိ
သင္လည္းရာရာစစ အစစအရာရာ အေရာတ၀င္
အရေတြၾကြယ္ အရြယ္ေတြက်လို႕
လွီးျဖတ္ယူသြားဖို႕ အရာေပးထားပါတယ္
စတဲ႕ေနရာကေရာက္ေတာ႕ ေရာက္တဲ႕ေနရာက စပ်က္ပါတယ္
အျပန္လမ္းဟာ တစ္ခုတည္း တစ္ေယာက္တည္း အျခားတစ္ဖက္ဆိုေတာ႕
မေမွာင္ခင္ ခြဲထြက္ဖို႕ပါပဲ
ေၾကကြဲညထဲ ေမာင္းထုတ္လိုက္ရတာ
မိုးရြာထဲ ထားခဲ႕ရတာ(လည္း)
ကိုယ္႕ဘ၀ကိုယ္ ျပန္ရတာပါပဲ ။ ။
=================================
ဂီတ ၃
ဒီလိုညေနခင္းမွာ
မင္းနာမည္ေလးသိခဲ႕သူဆိုရင္လည္း
ေၾသာ္ ... ဘယ္သူရယ္လို႕
ငါေလ ရြတ္ဆိုမိဦးမယ္
သစ္တစ္ပင္မွာ ခ်စ္ျခင္းကို ထြင္းမိဦးမယ္
ဒီလိုညေနခင္းမွာ
မင္းသာ အေ၀းေျပး
ေတြးတတ္မယ္ဆိုရင္ေပါ႕
ငါဟာ ... တေျမ႕ေျမ႕ ေအာက္ေမ႕ျခင္းစြန္တစ္ေကာင္
မင္းေဆာင္ထားတဲ႕ဓားမွာစြဲေလာင္လို႕
မင္းတို႕ျမိဳ႕ေလးမွာလည္း
ကိုယ္႕အေၾကာင္းဖြင္႕ေျပာမယ္ဆိုတဲ႕ တိမ္တစ္စ
လူတိုင္း အလြတ္ရၾကမွာပဲ ။ ။
