ကဗ်ာကိုးလံုး
လူငယ္နွစ္ေယာက္ရွိတယ္
အေၾကာင္းအရာက တစ္ခုတည္းျဖစ္ေနတယ္
အဲ႕ဒါ … ကဗ်ာ
အရိုးနဲ႕အေရျပားၾကားမွာ ခိုကပ္ေနတာလည္း
အဲ႕ဒၤီ … ကဗ်ာ
၀င္သက္မွာ ကာရန္ေတြပါလာတယ္
ထြက္သက္ကို ကဗ်ာအျဖစ္ျပန္ခ်ေရးတယ္
အိပ္မက္ထဲမွာ ကဗ်ာ
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ ျပန္နိဳးထတဲ႕အခါ ကဗ်ာ
ငါးရာနွစ္ဆယ္႕ရွစ္မဟုတ္ဘူး
ေထာင္႔ငါးရာမဟုတ္ဘူး
ကဗ်ာက သူ႕အလိုလို ကဗ်ာျဖစ္ေနတယ္
ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္တစ္ခုနဲ႕
ဆံုးရွံဳးျခင္းတစ္ခုၾကားက အကြာအေ၀းဟာလည္း
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္စာ …
ေနာက္ဆံုးေတာ႕
အရာရာဟာ
သူ႕အရာရာတိုင္းမွာ ကဗ်ာျဖစ္ေနေလေတာ႕တယ္ ။ ။
( မိုဃ္းေ၀)